بررسی عوارض جانبی دوز کم و طولانی مدت اریترومایسین در درمان ضایعات مزمن ریوی ناشی از گاز خردل

مقدمه. برونشیولیت انسدادی به عنوان یکی از عوارض مواجهه با گاز خردل شناخته شده است. تجویز طولانی مدت دوز کم ماکرولیدها در درمان بیماران مبتلا به برونشیولیت انسدادی ناشی از مواجهه با گاز خردل مفید به نظر می رسد. تا کنون عوارض این دارو ها در بیماران مبتلا به برونشیولیت انسدادی ناشی از گاز خردل بررسی نشده است. در این مطالعه عوارض اریترومایسین به مقدار mg 400 روزانه در طول مدت 6 ماه در برابر دارونما در درمان برونشیولیت انسدادی ناشی از گاز خردل بررسی شد. مواد و روش کار. مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دو سوکور در مرکز مطالعات مصدومین شیمیایی دانشگاه بقیه ا...(عج) صورت گرفت. 120 بیمار برونشیولیت انسدادی ناشی از گاز خردل به صورت تصادفی وارد دو گروه شدند.60 نفر از بیماران، اریترومایسین روزانه 400 میلی گرم (گروه 1) و60 نفر، دارونما دریافت کردند (گروه2). دوره درمان 6 ماه در نظر گرفته شد. عوارض دارو (سردرد، راش ماکولوپاپولر، فارنژیت، تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، گیجی، تب و زردی) در هر دو گروه ارزیابی شد. نتایج. شایعترین عوارض در گروه گیرنده اریترومایسین به ترتیب فارنژیت (50/37%) و سردرد (36/36%) و در گروه گیرنده دارو نما به ترتیب فارنژیت (50/37%) و راش ماکولوپاپولر (50/37%) گزارش شدند. شیوع سردرد، درد شکم ، زردی، گیجی، استفراغ و اسهال در گروه گیرنده اریترومایسین بیشتر از دارونما بود. بحث. با توجه به مطالعات قبلی مبنی بر شدت عوارض جانبی اریترومایسین و اثر آن در کاهش استفاده بیماران از این دارو و همچنین کاهش نتایج درمانی، استفاده از سایر ماکرولیدها مانند کلاریترومایسین و آزیترومایسین در درمان برونشیولیت انسدادی ناشی از گاز خردل توصیه می شود.